حدود 9 ماه پیش، کم و بیش، شیرینکاری کوچکی آمد پیش، تا بخندیم با هم کمی به ریش، تا جایی که نگیردمان جیش، تصویر کوچکی افزودیم با سری پریش، عده ای از دوستان گفتند ایش ایش، جمعی دیگر گرفتند سرشان و رفتند راه خویش، عده ای دیگر انگشت حیرت گرفتند به نیش، موتورهای جستجو شروع کردند به قر و قمیش، و آن پست وبلاگ قدیممان نظاره گشت از شماره بیش.
از گوگل ممنونم که بسیاری از درخواست های آموزشی را به من ارجاع می دهد و از بینندگان آن وبلاگ که با هدف دیگری جستجو کرده بودند و به عوض آنکه بهر شکر آیند و بر پسته افتند، دیدند که پشت در باغ سبز من ویرانه ای نهفته است و با غرولندی و احتمالا دشنامی فراگیر برای همیشه پشت به آن خرابه کردند، معذرت می خواهم.
اگر اشتباه نکنم، با اختلاف بسیار خوبی این نوشته من پرچمدار تعداد بازدیدکننده است.
باز هم معذرت می خواهم و متاسفم از گمراه کردن شما. من هم بسیار به این اشتباه مبتلا شده ام. الان دیگر نه!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر